Keldergraven

Begraven, cremeren en gedenken zijn de primaire functies van De Nieuwe Ooster, de grootste begraafplaats van Amsterdam. Met een omvang van 33 ha en 28.000 graven is De Nieuwe Ooster in aantallen graven bovendien één van de omvangrijkste begraafplaatsen van Nederland. De begraafplaats is grofweg in drie fases aangelegd: in 1889, 1915 en 1928. De eerste en tweede fase zijn ontworpen door Leonard Springer, de derde door de dienst publieke werken van de gemeente Amsterdam. Sinds 2003 is De Nieuwe Ooster een rijksmonument. In 2005 heeft Karres en Brands een structuurplan opgesteld voor De Nieuwe Ooster. Het plan geeft richting aan nieuwe ontwikkelingen en bewaakt de samenhang van het geheel. Het versterken van de drie verschillende zones, die voortkomen uit de ontstaansgeschiedenis, staat daarbij centraal. In de afgelopen jaren zijn verschillende deelplannen opgesteld die in fasen worden uitgevoerd. Eén van deze deelplannen is het ontwerp van het grafvak met keldergraven, dat deel uitmaakt van de tweede historische uitbreiding van De Nieuwe Ooster. 

Het gebied valt binnen de zone die wordt ontwikkeld met parallelle stroken van verschillende breedtes en inrichtingsprincipes. Het ontwerp voor de algemene keldergraven kenmerkt zich door een stijlvolle en ingetogen inrichting. Het indelingsplan past binnen de voorgestelde stroken van parallelle lijnen. De nieuwe hagen delen de zone in ruimtelijke compartimenten, die allemaal een eigen sfeer hebben. Naast het ritme van stroken en hagen is het samenhangende element de boomsoort: er is gekozen voor meerstammige berken, die in de hele tweede uitbreiding zijn aangeplant. De beëindiging van vak 65, in de vorm van een lange verhoogde plantenbak met sierbeplanting, is tevens grens van de tweede uitbreiding van de begraafplaats.

Dit grafvak bevat de goedkoopste graven die op De Nieuwe Ooster worden aangeboden: na 10 jaar vervallen de grafrechten en kan er geruimd worden. De graven liggen tegen elkaar aan, net iets verhoogd ten opzichte van het maaiveld. Diversiteit en individuele wensen kunnen binnen de eenduidige structuur tot uitdrukking komen in de bedekking van de graven: in deze afdekkingen zijn verlagingen uitgespaard waar een eigen gedenksteen in gelegd kan worden. Alleen de afmeting in lengte, breedte en hoogte is vastgelegd, zodat de nabestaande vrij is om een gedenksteen te kiezen en zelf de kleur, opschrift en materiaal te bepalen.